PUBLICATIES

1964 Verhalen van de jonkvrouw met de spade poëtisch proza
1966 Bongobloesembloed poëtisch proza met Max Kazan
1967 Camera Kraamkliniek toneel
1969 Fossiel poëzie
1970 De houtworm roman
1970 Het dagelijkse feest poëzie
1971 De fiets toneel
1971 De ladder toneel
1971 Reis vandaag niet naar Ankara toneel

1973 Het stenenrijk verhalenbundel
1973 In de klok van de machine tikt een mens geëngageerde poezie
1974 De blauwe uniformen toneel
1974 Vergeten grens Poëzieprijs van de Vlaamse Gids, poëzie
1975 Best mogelijk ANV-Visser Neerlandia-prijs, toneel
1975 Een kleine zeeanemoon roman
1976 Elixir d'Anvers poëzie
1978 De sprekende gelijkenis Poëzieprijs van de Vlaamse Poëziedagen Deurle, poëzie
1978 Gedichten van de jonkvrouw met de spade poëzie
1979 Parfait amour Arkprijs van het Vrije Woord, roman
1981 Nachtglas poëzie
1982 Een dichteres is ook maar een poes poëzie
1984 Het zomeruur verhalen
1985 Karen briefroman rond Edvard Munch
1986 Rui poëzie
1986 Driestromenland poëzie
1987 Requiem roman
1992 Naar Emily Provinciale Prijs voor  Letterkunde, poëzie
1993 De nachtwandelaar hoorspel over Edvard Munch
1995 Blind vuur poëzie
1995 De mythe van Amherst hoorspel over Emily Dickinson
1998 Tussen water en wind poëzie
2000 De lichtvoetige amazone roman rond Aphra Behn
2000 Mijn uren zijn met schaduw gehuwd vertalingen van Sylvia Plath
Brief in November hoorspel over Sylvia Plath
Drie vrouwen vertaling van hoorspel of gedicht voor drie stemmen van Sylvia Plath
2000 Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis verzamelbundel 40 dichteressen uit Vlaanderen en Nederland
2001 Afscheidsliedjes poëzie
2002 Minne is wonderzoet in al haar stromen hertaling van Hadewijch
2002 Al nader en nader gedichten bij tekeningen van Dan van Severen
2002 Weerwerk poëzie met zeefdrukken van Tania Rens
2003 Als later dan nog bestaat poëzie bij schilderijen van Rachel Baes
2003 Zie de duisternis lekt uit de scheuren vertaling Sylvia Plath
2004 In aanraking bloemlezing
2005 Goedemorgen middernacht vertaling Emily Dickinson
2006 Het vlas komt in de Blomme poëzie bij foto's van Regine Ganzevoort- Drietalige uitgave -publieksprijs 2006
2007 In de laai van het vuur een verhaal in verzen over Camille Claudel
2009 Keerpunt poëzie
2011 Drempeltijd poëzie
2011 In einem Atemzug- In één Adem- In one Breath drietalige uitgave
2013 Nabloei gedichten
2014 Souvenirs
2016 Bestaan is een zegen voor mij vertaling Andrée Chedid

 « Lucienne Stassaert heeft in haar rijke carrière als dichteres veel verschillende paden bewandeld die uiteindelijk leidden tot een zeer sterke, zelfbewuste, originele poëzie met grote gevoeligheid voor de mogelijkheden, maar ook grenzen van taal – taal zonder opsmuk of irrelevante details; uitgepuurde poëzie, zeg maar, waarin vele boegbeelden of mentoren als dramatis personae werden opgevoerd met wie Lucienne Stassaert zich dan ook deels identificeerde, en dit vooral om het proces dat die paradigmatische personages hadden doorlopen (ik denk aan spirituele gidsen zoals Hadewych, Sylvia Plath, Aphra Behn en Emily Dickinson), om dat proces verder uit te diepen, om het te continueren in een nieuwe, heel eigen richting.»
 « De indruk die ik krijg is dat Lucienne Stassaert aan een weefgetouw zit, waarvan ze de draden steeds opnieuw uit elkaar haalt, om de figuren die ze eerder geweven heeft nog maar eens ongedaan te maken, en uit te zoeken of de creatie van nieuwe figuren en vormen aan de orde zijn.»
 « Wat mij opvalt is de overdrachtelijke veelkantigheid van de notie dood. Dood wordt, a.h.w., elke transformatie in ons leven. Elk afscheid nemen. Ik had het over een vector. Dood is het eindpunt van de vector. Het beginpunt is elk nieuw moment van transformatie.» « Pijn wordt schoonheid, dood wordt niet langer een gevreesd eindpunt, maar een bestemming, of sterker nog, een inwijding in een ultieme werkelijkheid, een excuus tot onthechting ook, tot het ervaren van een afwezigheid die ook aanwezigheid kan worden. Het is de omgang met die zeer moeilijke paradox die deze poëzie zo magnetisch maakt, en Lucienne Stassaert als een mystica doet verschijnen voor ons.» Bart Stouten
 

« Telkens hangt zij haar gedichten op in de leegte van de pagina. Blad na blad worden de woorden op rij, waaruit die verzen bestaan, omzoomd door het wit, voor en na en tussen elke regel, het geheel van de tekst - het boek- aangerand, omrand door het wit van de stilte.Je mag dus stellen dat Lucienne ervaring heeft met de roep en de roeping van de taal zelf als onze gemeenschappelijke woonruimte en evenzeer met de keerzijde van de taal, de stilte.». Roger de Neef